.

.

Montag, 18. Januar 2010

Tajemniczy Ogród....


W labiryncie ukryta przed życiem tym co teraz . Chroniąc sie i swoje , do ziemi przybita ze strachu nie raz . Z obawy, ze odnajdą i życie moje zmienią . Prosząc wiatry ziemi niech drogi zawieją . Ukryta w samym środku w czasie bez zegara . Ci na zewnątrz myslą , ze to dla mnie kara . Dziwna ta kara bo mój ogród kwitnie, cały w magi w czarach . Z zapachem Bycia, bijącą wodą .Śpiewem na ustach o życiu mową . Kwitnie tu wszystko czego juz nie da . W umyśle innych tylko juz bieda . Pustoszeje ogrody przez nich zbudowane .

A drogi do Siebie dawno zapomniane.....





Jakaż to kara
Ja go zbudowałam....
Ja
Drogę Swa odnajdę
Bo nie zapomniałam


Ania z labiryntu

3 Kommentare:

  1. ....podsumowanie cudowne Aniu.....cały tekst piękny ale zakończenie - rerwelacyjne...pozdrawiam serdecznie...:)....

    AntwortenLöschen
  2. Hallo liebe Anna ,,ich hoffe es geht dir gut ..Dein Service ist so schön ..Ich habe auch so viel davon ..Es grüßt dich Marion

    AntwortenLöschen